مطالعه آزمایشگاهی کنترل نشت از پی های آبرفتی

نشت از پی سازه‌های دریائی و از جمله دایک‌های ساحلی، یکی ‌از مسائل مهم در امر کنترل شوری اراضی ساحلی و نیز پایداری سازه‌های دریائی به شمار می‌رود. در خصوص نشت از پی سازه های آبی تاکنون تحقیقات زیادی، بویژه در قالب مدل‌های عددی انجام شده است که برای ارزیابی درستی آنها به داده‌های صحرائی و آزمایشگاهی نیاز است. در این تحقیق برای بررسی اثر عوامل موثر بر نشت از پی دایک‌های ساحلی، یک مدل آزمایشگاهی به طول 9 متر، ارتفاع و عرض یک متر با استفاده از اسکلت فولادی و جداره‌های شیشه‌ای و پلکسی گلاس(Plexiglas) ساخته شد. مصالح پی، ماسه تمیز ساحلی بود که با تراکم یکنواخت در عمق 50 سانتیمتری پایینی فلوم مورد استفاده قرار گرفت. پرده آب‌بند و پتوی رسی(بلانکت) بعنوان متغیر های طولی، از ورقه‌های پلکسی‌گلاس ساخته شدند. ترازهای پیزومتریک در وجه پایین دست دایک با استفاده از پیزومترهای شفاف با قطر کم اندازه گیری شدند. نتایج این تحقیق نشان داد که نسبت طول بهینه بلانکت و عمق پرده آب‌بند به عمق آب مخزن و ضخامت پی به منظور  حداقل نمودن دبی نشت و کنترل فرسایش درونی، به ترتیب برابر 8 و 8/0 می‌باشد.